Corpus de Textos Antigos

Menu principal


Powered by <TEI:TOK>
Maarten Janssen, 2014-

2265

Livro dos Mártires

TitleLivro dos Mártires
AutorBernardo de Brihuega
EdiçãoAna Sonsino, Marta Cruz e Cristina Sobral
Tradução/RedacçãoTradução do texto castelhano do 3º livro da obra hagiográfica de Bernardo de Brihuega, Genesi Alfonsii, composta em 1260-80.
Data da Tradução/Redacção1300-1325
TestemunhoLisboa, João Pedro Bonhomini de Cremona, 17 de Agosto de 1513. Exemplar único na Biblioteca do Paço Ducal, Vila Viçosa, Livro nº 36.
Data do Testemunho1513
BITAGAPManid 1028 cnum 2265 Texid 1032
GéneroHagiografia

O script do Java parece estar desligado, ou então houve um erro de comunicação. Ligue o script do Java para mais opções de representação.

índice   Veríssimo, Máxima e Júlia-1 < Chapter Veríssimo, Máxima e Júlia-2 > Veríssimo, Máxima e Júlia-3

¶De como verissimo e sãta maxia e santa julia forõ estẽdidos ẽno eculeo. rascãdo os vnhas de ferro. e desy em cabo degolarom nos. Cap .cxviij.

QUando o juyz vio q elles confessauã abertamẽte q erã aãos. e q diziam q sacrificariã em nẽhũa maneyra Mandou a huũ seu priuado q fossem por todolos tormẽtos e q trouuessem todolos tormẽtadores e bẽ assy foy logo feito. E desque os tormẽtadores forã vijndos. mandou os logo o adiãtado estẽder em terra e ferir açoutas d muytas guisas e desy feze os sobir ẽno eculeo e rascar lhes todalas carnes vnhas de ferro. Mas pero nenhũas daqlas penas nom poderõ espãtar os santos marteres e dauã eles muyto pouco pollo q lhes faziã menos polo q lhes prometiã ante creçiam toda via mais os seus corações polos tormentos e polas penas q sofriam os corpos q lhes dauã muyto ameude huũs apos outros. e a fe q eles tinhã muy firme em nosso senhor ds fazia lhes sempre sofrer a boa andança q lhes era pmetida. e asanhaua se toda via mais o cruel adiantado porq via q elles fiuza vẽçiam todalas cousas d tormẽtos qntos elle podia asacar. E por ende a sua maa vontade q era ja sacrificada ao diabo. asacaua qntas mais artes e crueldades podia. Mas a sua arte podia vẽçer a batalha bẽ auẽturada dos santos. ca a sofrẽça de nosso snor os estaua castigando q se trabalhassem d reçeber coroa do galardõ q lhes ele tinha pstes. E depois q o adiãtado vio q os podia vẽçer em nẽhũa guisa. mãdou os todos tres degolar por tal q per hũa morte ẽuiasse aos çeos as almas daqlles q a pena podera fazer cambar a voz q fora sempre hũa em cõfissom d jhe o. e dsta guisa acabarõ seu marteiro aqstes sctos marteres. e esto foy ẽno pmeiro dia do mes de setẽbro e a tal dia lhes faz festa a egreja


Guardar XMLDownload text